Gisteren was het zo ver. De generale repetitie van Groeten uit Nice. De meeste acteurs zijn best nerveus voor de generale. Ik ook!
Met een vreemde kriebel in mijn buik ging ik opweg, met gele koffer, een zonnebril en een korte broek bij me, naar het Trefpunt. Iedereen was net wat drukker dan normaal en de gang lag vol met spullen die we nodig hebben voor het toneelstuk. De koffers namen nogal wat ruimte in beslag, terwijl ze maar heel even op het podium mogen staan.
Het ging goed. Misschien te goed? Iedereen zat lekker in zijn rol en het liep als een trein.
Ik heb maar één nadeeltje gevonden. Wat was het koud! Terwijl ik moest wachten tot ik weer op mocht, in korte broek en t-shirt, heb ik zitten trillen als een rietje. Terwijl we speelden was het nog erger. Eén of andere grapjes had nogal wat ramen open gezet. Maar ja, wie loopt er dan ook in korte broek in november?
Eén ding weet ik wel. Zaterdag neem ik een fleecedekentje mee om tijdens het wachten om mij heen te slaan.
We hebben er zin in. Zaterdagmiddag beginnen we met opbouwen. Daarna oefenen we nog wat scenes in het theater en dan eten we met elkaar bij Le Bonheur.
Maar vanaf volgende week zal er ook weer een 'achter de schermen' filmpje komen waarop u kunt zien hoe het er aan toegaat op deze spannende dag.
Met een vreemde kriebel in mijn buik ging ik opweg, met gele koffer, een zonnebril en een korte broek bij me, naar het Trefpunt. Iedereen was net wat drukker dan normaal en de gang lag vol met spullen die we nodig hebben voor het toneelstuk. De koffers namen nogal wat ruimte in beslag, terwijl ze maar heel even op het podium mogen staan.
Het ging goed. Misschien te goed? Iedereen zat lekker in zijn rol en het liep als een trein.
Ik heb maar één nadeeltje gevonden. Wat was het koud! Terwijl ik moest wachten tot ik weer op mocht, in korte broek en t-shirt, heb ik zitten trillen als een rietje. Terwijl we speelden was het nog erger. Eén of andere grapjes had nogal wat ramen open gezet. Maar ja, wie loopt er dan ook in korte broek in november?
Eén ding weet ik wel. Zaterdag neem ik een fleecedekentje mee om tijdens het wachten om mij heen te slaan.
We hebben er zin in. Zaterdagmiddag beginnen we met opbouwen. Daarna oefenen we nog wat scenes in het theater en dan eten we met elkaar bij Le Bonheur.
Maar vanaf volgende week zal er ook weer een 'achter de schermen' filmpje komen waarop u kunt zien hoe het er aan toegaat op deze spannende dag.